De afgelopen maand leerden we dat het begrotingstekort in België opgelost zou zijn als relatief evenveel Walen en Brusselaars zouden werken als Vlamingen. Wat leert dat ons? Eén: clichés zijn er om bevestigd te worden. Twee: soms ligt de oplossing gewoon voor het grijpen. Drie: wat het ook is, het is nooit de schuld van politici.
In Vlaanderen ligt de tewerkstellingsgraad op 75%, terwijl die in Wallonië en Brussel tussen de 60 en 65% ligt. Moest de tewerkstellingsgraad in heel België op 75% komen, dan genereren we ongeveer 6 tot 9 miljard extra inkomsten voor de begroting. Met zo’n duizelingwekkende bedragen, lijkt het haast alsof de regering de befaamde ezel uit het sprookje van de gebroeders Grimm heeft gevonden. Tja, een mens gaat dan ook altijd op zoek naar soortgenoten.
Dat die cijfers kloppen, daar twijfel ik niet aan. Dat het ook echt een oplossing kan zijn voor de Belgische begroting, daar twijfel ik ook niet aan. Maar dergelijke goedkope quick wins, daar word ik niet blij van. Ook al zijn ze “absoluut niet verwijtend bedoeld”. Bewust of onbewust rakelt dit een stigma op dat zo oud is als de straat. En dat is spijtig. Zeker als dat stigma dan ook nog eens misbruikt wordt. “De afgelopen jaren hebben we geprobeerd om de uitgaven te remmen en de belastingen te verlagen. Dat zal alleen maar blijven werken als de tewerkstelling in Brussel en Wallonië stijgt.”
Van dit soort uitspraken krullen mijn tenen. Het hangt dus af van de goede wil van Brussel en Wallonië of de belastingen ‘laag’ blijven of niet? Ik vraag me dan vooral af over welke verlaagde belastingen het precies gaat. Want ik weet niet hoe het bij u zit, maar als ik surf naar tax-on-web, dan is dat altijd met een baksteen in de maag. Maar misschien bedoelden ze ook niet belastingen? Misschien ging het over de accijnzen? U weet wel, zoals op diesel. Geheel terzijde: wist u dat diesel in België op dit moment het duurst is van heel Europa? Ik geef het maar even mee.
Nu wil ik natuurlijk zelf zeker geen deel uitmaken van de beste stuurlui die aan wal staan. Dus ik schuif graag ook een oplossing naar voren om de begroting in evenwicht te krijgen: we kunnen stoppen met uittredingsvergoedingen te geven aan regeringsleden die vrijwillig ontslag nemen. Gewone werklozen krijgen ook een uitkering? Da’s waar, heer Politicus. Maar als u mij nu vertelt dat de gemiddelde uitkering zo’n 136.000 euro bedraagt, dan vrees ik dat u al die Walen en Brusselaars niet snel aan het werk zal krijgen.
Alix in Wonderland 