Op 13 februari vond de eerste nationale staking sinds 2014 plaats in ons land. De vakbonden vinden namelijk de 0,8 procent waarmee de lonen in 2019 en 2020 mogen stijgen, bovenop de indexering, onvoldoende. Zij mikken op 1,5 procent. Kan ik mij daarin vinden? Natuurlijk wel. Sta ik achter de uitwerking? Natuurlijk niet.
Ik ben 24 jaar, ik sta op het punt om te trouwen en ik ga binnenkort op zoek naar een huis. Opslag is dus meer dan welkom. Maar zijn deze redenen ook argumenten om die opslag te krijgen? Verdien ik het omdat ik vind dat ik het verdien of omdat ik bewezen heb dat ik het verdien? De vakbonden kiezen blijkbaar voor de eerste redenering. Bijzonder. Ik had zo’n verwende Millennial attitude niet verwacht van Babyboomers. Wie weet streamen ze de volgende staking zelfs live via hun Instastory. Inclusief het gênante gebruik van hashtags.
Laten we ons toch even verplaatsen in het hoofd van de vakbonden, beste lezer. We vinden dat we meer opslag moeten krijgen. Hoe gaan we dat bereiken? Eureka! We leggen het land plat en gijzelen onze werkgevers. De mensen die ons aangenomen hebben en ons iedere maand uitbetalen. Zo zeg, daar hebben we zowaar 5 seconden over moeten nadenken. Maar is dit ook echt de oplossing?
Komt het in ons op dat het probleem eigenlijk ligt bij de maatpakken van de Wetstraat? Dat een loonsverhoging weinig zin heeft als de overheid dat zowel bij werkgever als werknemer fiscaal afstraft met haar maatregelen? Dat het dus logischer is om lagere belastingen te eisen in plaats van meer loon? En dat we dus beter onze politici irriteren – oog om oog – in plaats van onze medemens?
Mijn groottante uit Stokrooie gaat nu al een maand lang dagelijks naar het Universitair Ziekenhuis in Leuven. Om bij mijn grootoom te zijn. De dag waarop de vakbonden toonden dat ze streden voor het grote goed en voor alle Belgen was de dag dat vakbonden mijn groottante van de ene bus hielden die haar naar Leuven bracht. Jullie wilden impact hebben, beste vakbonden? Proficiat. Jullie hebben een grote impact gehad. Kies zelf maar of jullie er trots op zijn.