Op 26 mei stond het land in rep en roer. Een heuse tornado had zich een weg gebaand door het politieke landschap. Ondertussen is de wind gaan liggen. En de schade lijkt beperkt. Maar is dat wel zo? Of is er ook schade die we niet met onze ogen kunnen zien?
Het begon allemaal diezelfde avond. Er waren winnaars en er waren verliezers. Hoe zeer sommigen dat ook probeerden te ontkennen. Nu moet u weten dat er in deze wereld twee soorten verliezers zijn. De gracieuze verliezer, die zijn tegenstander feliciteert en erkent dat die het slimmer gespeeld heeft. En de slechte verliezer, die weigert te aanvaarden dat iemand anders beter was. Vertel mij: tot welke categorie behoren de losers van de Wetstraat volgens u?
Verliezen is nochtans geen schande. Het overkomt de beste onder ons. Verliezen biedt ons een mogelijkheid om na te denken over hoe we het de volgende keer beter kunnen doen. Slimmer kunnen aanpakken. Maar verliezen biedt ons ook de mogelijkheid om ons hoofd in het zand te steken. Wij waren de beste. Wij verdienden het. Wat een onterechte winnaar. Vertel mij: tot welke categorie behoren de losers van de Wetstraat volgens u?
Arrogantie is wel een schande. Althans, in mijn boekje. Waar het puberale politiek gebekvecht altijd al schrijnend was, is de politieke arrogantie van de afgelopen weken ronduit grotesk. Verliezers die zich gerechtigd voelen om te bepalen wie er in de regering komt. Verliezers die het maar normaal vinden dat ze kunnen parasiteren op de overwinning van een vriend die enkele weken daarvoor nog een vijand was. Hier heeft u mijn stembiljet, beste verliezer. Wilt u er graag even op spuwen?
U vindt misschien dat ik overdrijf. En dat is uw goed recht. In een democratie heeft iedereen recht op zijn mening en op zijn stem. En wie de meeste stemmen achter zijn mening kan scharen, die wint. Onze politici geloven graag in de ideologische lading van democratie, maar zijn blijkbaar minder fan van de praktische uitwerking. Ze verkiezen hun eigen interpretatie. Eentje waar de grootste verliezers als winnaars uit de bus komen. En als dat Belgische democratie is, wie zijn hier dan de echte losers? Zij? Of wij?
Alix in Wonderland 