Begin juli ging het Bureau van het Europees Parlement in tegen de plenaire vergadering en veegde het meerdere transparantiemaatregelen van de tafel. Die moesten er komen om meer inzicht te geven in de onkostenvergoedingen die de Europarlementsleden iedere maand ontvangen. En die samen goed zijn voor zo’n 39 miljoen euro.
Beginnen doe ik graag met enkele cijfers uit Knack (31/05/2017) waar u waarschijnlijk niet blij van gaat worden. Een Europarlementslid verdient iedere maand 8.484 euro bruto. Daarnaast krijgen ze ook iedere maand een forfaitaire onkostenvergoeding van 4.342 euro. En tot slot: een aanwezigheidsvergoeding. Ja, dat leest u goed. Voor iedere officiële vergadering waarop ze aanwezig zijn, krijgen ze 306 euro. Beloond worden om op te dagen op het werk. Het openbaar vervoer zou nooit meer staken.
Ik weet wel wat ik zou doen met 4.323 euro. Een nachtje boeken in de chicste kamer van The Ritz in Londen (dan is het ook gelijk in één keer op). Ik heb er geen probleem mee om die guilty pleasure met u te delen. Maar niemand weet precies waar onze Europarlementsleden hun onkostenvergoeding aan besteden. Officieel is die bedoeld om een kantoor in het thuisland te betalen. Officieus wordt die naar eigen believen besteed. Wie weet, aan een kamer in The Ritz?
De EU besefte ook wel dat dit beleid nefast was voor het al wankele imago na de migratiecrisis en Brexit. Een financiële doofpotoperatie is dus wel het laatste waar ze in Brussel van beticht willen worden. Dat het Bureau nu het merendeel van de transparantiemaatregelen omtrent de vergoedingen wegstemt, is een serieuze streep door de rekening. Geen publicatie van een overzicht van uitgaven, geen teruggave van het geld dat overblijft. We weten nu eindelijk waarom Europa GDPR bedacht.
Als u dus nog in de droom leefde dat mandaten en zitpenningen enkel iets van onze Vlaamse regering zijn, bent u bij deze wakker geschud. Afsluiten doe ik opnieuw met wat cijfers: een consortium van journalisten vroeg 667 Europarlementsleden om uit eigen beweging hun bonnetjes publiek te maken om hun uitgaven te staven. Slechts 53 leden wilden dat doen en onder hen waren geen Belgen. U weet wat ze zeggen: waar rook is, staat een doofpotje op het vuur.
Alix in Wonderland 